LEVON BUITENHUIS

Levon (17 augustus 1993) is een veelbelovende jonge kunstenaar. Bij zijn afstuderen aan de AKI in Enschede werd hij een brug genoemd tussen de ‘gewone’ kunstwereld en de Art Brut. Levon is eigenzinnig en uitgesproken in zijn werk en volgt zijn eigen spoor zonder zich te bekommeren om wat men van zijn werk vindt. Zoals hij het zelf verwoordt: “Als niemand het zou zien zou ik het nog doen.”
Levon komt uit een familie van (amateur-)kunstenaars, waaronder zijn Indische grootmoeder met wie hij een nauwe band had. Zij inspireerde hem om verder te gaan in de kunst. Misschien zijn het zijn Indische wortels die de mystiek van zijn inspiratiebronnen verklaren, zoals witchcraft, engelen, en aliens maar ook neanderthalers. In zijn interesse voor culturele antropologie ligt ook de belangstelling voor zijn eigen psyche en zijn eigen ontwikkeling.
Zijn kunst beschouwt hij als een spiegel van zijn persoonlijke ontwikkeling. Daarom is zijn werk autobiografisch te noemen. Zijn persoonlijke ervaring met psychoses geeft zijn werk een extra gevoeligheid. In zijn werk speelt de mens in het algemeen een belangrijke rol en laat hij de error zien van het complexe, het chaotische en het paradoxale van de mensheid.
Het werk van Levon is net zo complex als zijn verhaal. Kleine elementjes, lijnen dicht tegen elkaar aan, lagen over elkaar heen, complexe composities en een scala aan kleuren. Vaak is zijn werk intuïtief ontstaan. Bijna hypnotisch trekken sommige werken je naar binnen. Je wilt er bijna tegenaan gaan staan om te zien wat er nou precies gebeurt. Zijn werk is met veel aandacht voor precisie gemaakt. Vaak met eindeloos veel geduld.
Levon vindt het belangrijk dat kunst de counter culture in zich draagt als tegenhanger van het rationele. Hij is van mening dat de maatschappij té gefocust is op de ratio. “Ik vind het fijn dat ik als kunstenaar het menselijke kan laten zien en ik houd ervan om de geest van iemand te openen. Als het dan tegenstaat kan het frictie geven. Ik ben mens en dit is mijn verhaal.”